Advertorials zijn reclameboodschappen die zijn vermomd als journalistieke bijdragen (editorials), maar die wel degelijk van een merk afkomstig zijn om tot koop aan te zetten. Het ligt voor de hand dat advertorials daarom een commerciëler karakter hebben dan editorials die informatiever zouden moeten zijn. Herkennen lezers advertorials als commerciële, en editorials als informatieve berichten?
- Hornikx, J., & Estourgie, V. (2010). Tijdschriftreclame uit de kleedkamer van de redactie. Tekstblad, 16 (5/6), 18-21. [pdf]
Interessant onderwerp voor een onderzoek, tegelijk heb ik wat twijfels. In de editorialteksten kom ik een aantal termen tegen die ik dubieus vind. In de tekst over nagellak zijn dat: simpel, snel, mooi, ijskoud, mooiste. Als vijf van de dertig woorden een niet-journalistiek karakter hebben (een oordeel zonder feiten ter ondersteuning) vraag ik me af wat de informatieve waarde van deze tekst is.
Zonder direct te twijfelen aan de intenties van de redactie zou ik willen pleiten voor een herhaling van het onderzoek en dan bijvoorbeeld teksten over ict-producten uit een vakblad te vergelijken met teksten uit een advertorial. Als het om consumentenproducten gaat lijkt mij dat een dagblad een betere maatstaf dan een damesblad waarvan de redactie misschien wel graag op goede voet staat met een cosmeticaproducent.
Dank voor je suggestie voor een vervolgonderzoek, Rob! Ik deel je twijfel over de informatieve waarde van sommige editorials. We constateren in ons onderzoek dat mensen zulke editorials niet als editorials zien – en jij onderschrijft dat in feite ook. Deze constatering is precies waarvoor we waarschuwen: de consument ziet niet (goed) wat de intentie van de schrijver is.